PRZYKŁADY PROJEKTOWANIA ŻELBETOWYCH WSPORNIKÓW ZESZYT 2

PRZYKŁADY PROJEKTOWANIA ŻELBETOWYCH WSPORNIKÓW ZESZYT 2 Wydanie czwarte

Spis treści

Od autorów 5
1. Wprowadzenie 7
2. Obliczanie krótkich wsporników za pomocą modeli ST 9
2.1. Procedura obliczeniowa według PN-EN-1992-1-1 [22] 9
2.2. Procedura obliczeniowa według PN-B-03264:2002 [18] 12
2.3. Procedura obliczeniowa według PN-B-03264:1999 [17] 14
2.4. Przykład wymiarowania wspornika krótkiego ac/h = 0,6 16
2.4.1. Obliczenia według PN-EN 1992-1-1 [22] 16
2.4.2. Obliczenia według PN-B-03264:2002 [18]  18
2.4.3. Obliczenia według PN-B-03264:1999 [17] 19
2.4.4. Porównanie rezultatów obliczeń 20
2.5. Przykład wymiarowania wspornika bardzo krótkiego ac/h = 0,3 21
2.6. Przykład wymiarowania wspornika krótkiego obciążonego na wysokości ac/h = 0,6 23
2.6.1. Obliczenia według PN-B-03264:2002 [18]  23
2.6.2. Obliczenia według PN-B-03264:1999 [17]  24
3. Obliczanie krótkich wsporników metodą belkową  26
3.1. Procedura obliczeniowa według PN-EN-1992-1-1 [22]  26
3.2. Przykład wymiarowania wspornika av/d = 0,5 27
3.3. Przykład wymiarowania wspornika av/d = 0,67 30
4. Obliczanie wsporników podciętych  32
4.1. Uwagi wstępne 32
4.2. Modele obliczeniowe wsporników podciętych  32
4.3. Przykład wspornika podciętego zbrojonego ortogonalnie 33
4.4. Przykład wspornika podciętego zbrojonego pętlą ukośną  38
5. Konstruowanie zbrojenia krótkich wsporników 44
5.1. Kotwienie zbrojenia 44
5.1.1. Kotwienie za pomocą przyspojonego zbrojenia poprzecznego  44
5.1.2. Kotwienie za pomocą pętli  48
5.1.3. Kotwienie za pomocą stalowych akcesoriów 51
5.1.4. Kotwienie za pomocą elementów systemowych  54
5.2. Wpływ odchyłek wykonawczych na konstruowanie wsporników 54
6. Wsporniki specjalne 60
6.1. Wsporniki stalowe typu „PFEIFER”  60
6.2. Wsporniki liniowe 64
6.3. Przykłady obliczeń 67
6.3.1. Przykład oparcia belki monolitycznej za pomocą wspornika typu „PFEIFER”  67
6.3.2. Przykład oparcia płyty TT za pomocą wspornika typu „PFEIFER” 70
6.3.3. Przykład oparcia płyty TT na wsporniku liniowym  75
Załącznik A. Dla zainteresowanego czytelnika – obliczenia w programie ATENA  77
Załącznik B. Dla zainteresowanego czytelnika – badania eksperymentalne  84
Literatura 86
5
Od autorów
Drugi zeszyt opracowany w Katedrze Budownictwa Betonowego i ukazujący się nakładem
Wydawnictw Politechniki Łódzkiej został poświęcony zagadnieniu projektowania wsporników
żelbetowych. W książce przedstawiono w sposób syntetyczny zasady projektowania wsporników
słupów i belek, a także zilustrowano je przykładami obliczeniowymi. Książka jest przeznaczona
zarówno dla studentów kierunku budownictwo, jak również inżynierów-praktyków, zajmujących się
projektowaniem i wykonawstwem konstrukcji żelbetowych.
W książce omówiono zasady projektowania wsporników żelbetowym, zgodnie z procedurami
obliczeniowymi obowiązującymi w naszym kraju na przestrzeni ostatnich 20 lat. Mimo iż według
obowiązującego stanu prawnego nowe obiekty powinny być projektowane zgodnie z normami
wchodzącymi w skład zestawu Norm Europejskich (EN), w praktyce projektowej bardzo często
konieczne może być sięgnięcie do starszych przepisów, szczególnie przy opracowywaniu ekspertyz.
Z tego względu w książce, poza normą PN-EN 1992-1-1, omówiono także procedury
PN-B-03264:1999 i PN-B-03264:2002.
Przedstawiono przykłady projektowania wsporników o różnych wysięgach – począwszy od bardzo
krótkich, a skończywszy na wspornikach o umiarkowanym wysięgu. Omówiono projektowanie
wsporników specjalnych, wykorzystujących opatentowane rozwiązania systemowe, jak również
wsporników liniowych belek, a także zasady realizowania oparcia elementów prefabrykowanych na
wspornikach. W wydaniu czwartym wprowadzono dodatkowe rozdziały obejmujące tematykę
związaną z nieliniową analizą wsporników żelbetowych za pomocą oprogramowania ATENA, a także
badaniami eksperymentalnymi Bieżące wydanie wprowadza również drobniejsze zmiany, związane
z koniecznością poprawienia usterek i nieścisłości dostrzeżonych w wydaniach wcześniejszych.
W normach, które przywołane zostały w niniejszym skrypcie, stosowano różne oznaczenia
odnoszące się do tych samych wielkości fizycznych. Autorzy przyjęli zasadę stosowania symboli
zgodnych z normą, do której odnosi się dany fragment tekstu. Próbowali także w obecnym wydaniu
skryptu usunąć wszelkie braki i niedociągnięcia.
Autorzy
Łódź, luty 2021 r.