WIEM CO MÓWIĘ CZYLI O DOBREJ KOMUNIKACJI Inne

Mówimy, słuchamy, rozmawiamy. Piszemy, czytamy, korespondujemy. Każde z tych zachowań tworzy wokół siebie pewną kulturę, a wszystkie razem tworzą kulturę komunikacji językowej. A tak naprawdę – po prostu całą kulturę człowieka. Wymiana myśli, komunikacja, w której role są wymienne: raz jesteśmy nadawcami, za chwilę odbiorcami – czyli językowa interakcja, która najczęściej ma postać rozmowy, głównie dialogu, czasem korespondencji (tradycyjnej lub elektronicznej) – to najbardziej naturalne zachowanie językowe. Nie znaczy to jednak, że nie ma tu pewnych reguł – a reguły tworzą ograniczenia, ale i dają nam możliwości. Za jedną z najbardziej pożądanych cech społecznych uznawana jest sprawność komunikacyjna. Pomaga nam ona wyrazić to, co chcemy, w sposób taki, jak chcemy. Książka „Wiem, co mówię…” uczy, jak tę sprawność komunikacyjną osiągnąć.