ARCHITEKTURA PRZYJAZNYCH PRZESTRZENI

Architektura przyjaznych przestrzeni to zestawienie poglądów i dzieł na temat różnych elementów natury przestrzeni, jej pożądanej aranżacji architektonicznej, zasad kompozycji, wprowadzania dźwięku i światła. Rozległa analiza idei postulowanych przez wybitnych architektów XX wieku (takich jak Alvar Aalto, Tadao Ando, Reima Pietilä, Álvaro Siza, Lucien Kroll) wpisuje się w dyskusję o warunkach potrzebnych do stworzenia przestrzeni przyjaznej człowiekowi. Punktem wyjścia do rozważań Krzysztofa Chwaliboga nad stanem obecnej architektury jest – zarysowany
na początku publikacji – obraz modernizmu corbusierowskiego jako wpływowego nurtu, który zdaniem autora doprowadził do powstania blokowisk, czyli przestrzeni nader rzadko dostarczających „wzruszenia albo powodu do radości”. Autor nie ogranicza się jednak do teoretycznych rozważań – dla swoich słów znajduje potwierdzenie w konkretnych realizacjach. Jego nadrzędnym celem jest popularyzacja idei kształtowania przyjaznego otoczenia przestrzennego jako niezbędnego warunku kulturowej jakości życia.

Krzysztof Chwalibóg – architekt, absolwent Politechniki Warszawskiej (1964), zaliczany do pionierów projektowania uniwersalnego w Polsce, aktywnie działający na rzecz dostępności architektonicznej również za granicą. Projektant obiektów mieszkaniowych, sakralnych i publicznych. Wieloletni prezes Stowarzyszenia Architektów Polskich (1991–2000). Od 2000 r. przewodniczący Polskiej Rady Architektury, a od 2004 – dyrektor programu „Architecture for All” Międzynarodowej Unii Architektów. Inicjator konkursu uia „Friendly and Inclusive Spaces” (2014), mającego na celu promowanie architektury dostępnej i przyjaznej dla użytkowników. Współredaktor i współtwórca kolejnych wydań Polskiej Polityki Architektonicznej. Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003) oraz Krzyżem Oficerskim tego orderu (2012). Od 2000 r. profesor honorowy Uniwersytetu Architektury i Technologii w Xi’an. Laureat konkursu „Lider Dostępności” w kategorii architekt/urbanista (2021) za całokształt twórczości
projektowej uwzględniającej potrzeby osób niepełnosprawnych.

Architektura przyjaznych przestrzeni to zestawienie poglądów i dzieł na temat różnych elementów natury przestrzeni, jej pożądanej aranżacji architektonicznej, zasad kompozycji, wprowadzania dźwięku i światła. Rozległa analiza idei postulowanych przez wybitnych architektów XX wieku (takich jak Alvar Aalto, Tadao Ando, Reima Pietilä, Álvaro Siza, Lucien Kroll) wpisuje się w dyskusję o warunkach potrzebnych do stworzenia przestrzeni przyjaznej człowiekowi. Punktem wyjścia do rozważań Krzysztofa Chwaliboga nad stanem obecnej architektury jest – zarysowany
na początku publikacji – obraz modernizmu corbusierowskiego jako wpływowego nurtu, który zdaniem autora doprowadził do powstania blokowisk, czyli przestrzeni nader rzadko dostarczających „wzruszenia albo powodu do radości”. Autor nie ogranicza się jednak do teoretycznych rozważań – dla swoich słów znajduje potwierdzenie w konkretnych realizacjach. Jego nadrzędnym celem jest popularyzacja idei kształtowania przyjaznego otoczenia przestrzennego jako niezbędnego warunku kulturowej jakości życia.

Krzysztof Chwalibóg – architekt, absolwent Politechniki Warszawskiej (1964), zaliczany do pionierów projektowania uniwersalnego w Polsce, aktywnie działający na rzecz dostępności architektonicznej również za granicą. Projektant obiektów mieszkaniowych, sakralnych i publicznych. Wieloletni prezes Stowarzyszenia Architektów Polskich (1991–2000). Od 2000 r. przewodniczący Polskiej Rady Architektury, a od 2004 – dyrektor programu „Architecture for All” Międzynarodowej Unii Architektów. Inicjator konkursu uia „Friendly and Inclusive Spaces” (2014), mającego na celu promowanie architektury dostępnej i przyjaznej dla użytkowników. Współredaktor i współtwórca kolejnych wydań Polskiej Polityki Architektonicznej. Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003) oraz Krzyżem Oficerskim tego orderu (2012). Od 2000 r. profesor honorowy Uniwersytetu Architektury i Technologii w Xi’an. Laureat konkursu „Lider Dostępności” w kategorii architekt/urbanista (2021) za całokształt twórczości
projektowej uwzględniającej potrzeby osób niepełnosprawnych.

Architektura przyjaznych przestrzeni to zestawienie poglądów i dzieł na temat różnych elementów natury przestrzeni, jej pożądanej aranżacji architektonicznej, zasad kompozycji, wprowadzania dźwięku i światła. Rozległa analiza idei postulowanych przez wybitnych architektów XX wieku (takich jak Alvar Aalto, Tadao Ando, Reima Pietilä, Álvaro Siza, Lucien Kroll) wpisuje się w dyskusję o warunkach potrzebnych do stworzenia przestrzeni przyjaznej człowiekowi. Punktem wyjścia do rozważań Krzysztofa Chwaliboga nad stanem obecnej architektury jest – zarysowany
na początku publikacji – obraz modernizmu corbusierowskiego jako wpływowego nurtu, który zdaniem autora doprowadził do powstania blokowisk, czyli przestrzeni nader rzadko dostarczających „wzruszenia albo powodu do radości”. Autor nie ogranicza się jednak do teoretycznych rozważań – dla swoich słów znajduje potwierdzenie w konkretnych realizacjach. Jego nadrzędnym celem jest popularyzacja idei kształtowania przyjaznego otoczenia przestrzennego jako niezbędnego warunku kulturowej jakości życia.

Krzysztof Chwalibóg – architekt, absolwent Politechniki Warszawskiej (1964), zaliczany do pionierów projektowania uniwersalnego w Polsce, aktywnie działający na rzecz dostępności architektonicznej również za granicą. Projektant obiektów mieszkaniowych, sakralnych i publicznych. Wieloletni prezes Stowarzyszenia Architektów Polskich (1991–2000). Od 2000 r. przewodniczący Polskiej Rady Architektury, a od 2004 – dyrektor programu „Architecture for All” Międzynarodowej Unii Architektów. Inicjator konkursu uia „Friendly and Inclusive Spaces” (2014), mającego na celu promowanie architektury dostępnej i przyjaznej dla użytkowników. Współredaktor i współtwórca kolejnych wydań Polskiej Polityki Architektonicznej. Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003) oraz Krzyżem Oficerskim tego orderu (2012). Od 2000 r. profesor honorowy Uniwersytetu Architektury i Technologii w Xi’an. Laureat konkursu „Lider Dostępności” w kategorii architekt/urbanista (2021) za całokształt twórczości
projektowej uwzględniającej potrzeby osób niepełnosprawnych.