OBSZAR I PRZEDMIOT POZNANIA ERGONOMII

WSTĘP
1. Nieokreślona forma obszaru poznania ergonomii
1.1. Wprowadzenie
1.2. Procesy pracy jako tworzywo obszaru poznania ergonomii
1.2.1. Cechy aproksymujące tworzywo obszaru
1.2.2. Dwa ujęcia procesu pracy
1.3. Inne prócz pracy tworzywa obszaru poznania ergonomii
1.3.1. Wprowadzenie
1.3.2. Zabawa
1.3.3. Skupienie i marzenie
1.4. Podsumowanie
2. Systemowe ujęcie ergonomicznych działań poznawczych i praktycznych jako konkretyzacja poznania naukowego i praktyki
2.1. Poznanie naukowe i praktyka – dwie formy ludzkiego działania
2.1.1. Poznanie
2.1.2. Praktyka
2.2. Zależności funkcjonalne między poznaniem a praktyką
2.2.1. Jedność poznania i praktyki
2.2.2. Funkcje praktyki wobec poznania
2.2.3. Funkcje poznania wobec praktyki
2.3. Ujęcie systemowe ergonomicznych działań poznawczych i praktycznych
2.3.1. Pojęcie systemu oraz przyczyny intensywnego rozwoju ruchu systemowego
2.3.2. Myślenie systemowe – pojęcie, granice, metody
2.3.3. Ujęcie systemowe a działalność poznawcza i praktyczna
2.3.4. Miejsce ujęcia systemowego w ergonomii
2.4. Podsumowanie
3. System działania jako obszar poznania ergonomii
3.1. Ujęcia systemu
3.2. Granice systemu
3.3. Pozycja systemu i jego poszczególnych składowych
3.4. Sprzężenia między elementami składowymi systemu
3.5. Nieostrość systemu działania jako ontologicznego odniesienia ergonomii
3.6. Podsumowanie
4. System człowiek upośredniony jako przedmiot poznania ergonomii
4.1. Istota systemu
4.2. Funkcja systemu
4.3. Struktura systemu
4.3.1. Podsystem człowiek
4.3.2. Podsystem techniczne środki upośredniające
4.4. Otoczenie systemu
4.4.1. Przedmiot działania
4.4.2. Warunki działania
4.5. Podsumowanie
Zakończenie
Bibliografia
Załączniki
Załącznik 1. Funkcje technicznych środków uposredniających
Załącznik 2. Struktura technicznych środków uposredniających