PODSTAWY HYDROGEOMORFOLOGII CIEKÓW GÓRSKICH

W Polsce do rzadkości należą badania hydrobiologiczne, w których do opisu bądź oceny stanu ekosystemu cieku wykorzystuje się badania hydrologiczne. Podobnie nie stosuje się rutynowej oceny hydrogeomorfologicznej w badaniach stanu jakości wód płynących. Wydaje się, że przyczyn takiego stanu rzeczy jest kilka. Z jednej strony, przez całe lata przeważał pogląd, że za jakość wody odpowiadają tylko wprowadzane do niej ścieki lub inne zanieczyszczenia. Pogląd ten, niestety, wciąż jest bardzo popularny wśród pracowników służb zajmujących się rutynową kontrolą jakości wód, którzy jakby nie chcą zauważać wpływu zlewni na jakość płynącej wody. Z drugiej strony, badania hydrologiczne wciąż są bardzo mało popularne wśród samych hydrobiologów. Wynika to zarówno z braku podstawowej wiedzy hydrologicznej i możliwości jej zastosowania do wyjaśnienia wielu zjawisk biologicznych, jak również oporu i wzajemnej niechęci środowiska hydrologów i hydrotechników oraz biologów (przyrodników). Przyrodnicy oskarżają hydrotechników o ignorancję biologiczną i często niezrozumiały (matematyczny) język; hydrolodzy zaś, nie mając zwykle przygotowania biologicznego, nie dostrzegają zupełnie tego, że rzeka to nie tylko koryto i płynąca w nim woda, którą (często) trzeba „ujarzmić”.