ZASTOSOWANIA PÓL LOSOWYCH DO OPISU ANIZOTROPOWYCH OŚRODKÓW GRUNTOWYCH W WYBRANYCH ZAGADNIENIACH GEOINŻYNIERII

Zastosowania pól losowych do opisu anizotropowych ośrodków gruntowych w wybranych zagadnieniach geoinżynierii. M.Kawa

Zaproponowane w niniejszej publikacji rozszerzenie opisu przestrzennie zmiennych właściwości gruntu polami losowymi o dodatkowy parametr w postaci kąta odchylenia głównych kierunków anizotropii od pionu i poziomu jest ważnym wkładem wnoszonym do dyscypliny naukowej inżynieria lądowa, geodezja i transport. Przedstawione rozszerzenie stanowi istotne rozwinięcie stosowanej metody projektowania konstrukcji geoinżynierskich na podstawie teorii niezawodności (ang. reliability based design), która wyznacza jeden z obecnych kierunków rozwoju projektowania w budownictwie. W pracy przedstawiono kompletną procedurę numeryczną jednoczesnej identyfikacji kąta obrotu oraz skali fluktuacji właściwości gruntu na podstawie powszechnie wykonywanych badań in situ. Pokazano, że w pewnych rodzajach podłoża kąt ten rzeczywiście występuje i może osiągać znaczne wartości. Wykazano przy tym, że wartość tego kąta wpływa w sposób znaczący na niezawodność konstrukcji. Wprowadzone rozszerzenie umożliwia dokładniejszy opis zmienności przestrzennej właściwości gruntu, a w konsekwencji – poprawę bezpieczeństwa projektowanych konstrukcji geoinżynierskich.
Marek Kawa tytuł magistra inżyniera uzyskał na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego w 2003 r. w specjalności Teoria Konstrukcji. Na tym Wydziale w 2008 r. obronił swoją pracę doktorską pt. Stany graniczne ośrodków gruntowych i skalnych z mikrostrukturą warstwową. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta badawczo-dydaktycznego w Katedrze Geotechniki, Hydrotechniki, Budownictwa Podziemnego i Wodnego na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego.
Obszar jego zainteresowań naukowych związany jest z anizotropią wytrzymałości gruntów i skał oraz zastosowaniami pól losowych do modelowania przestrzennie zmiennych ośrodków gruntowych. Interesują go również wszystkie zagadnienia, w których te dwie dziedziny się łączą. Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu prac naukowych, a także wielu opracowań o charakterze eksperckim.
Jest członkiem International Society for Soil Mechanics and Geotechnical Engineering oraz Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, a także członkiem redakcji czasopisma naukowego Studia Geotechnica et Mechnica. Był współorganizatorem wielu konferencji naukowych, m.in. EUROCK 2013 – The 2013 ISRM International Symposium, Zimowa Szkoła Mechaniki Górotworu i Geoinżynierii (w latach 2005–2023) i MLRA 2021 – Machine Learning & Risk Assessment in Geoengineering.